O autorze

Mariusz Wollny

(wersja dla zabieganych)

Mariusz Wollny
By艂y brunet, by艂y 艢l膮zak, niepraktykuj膮cy (za kar臋 przez wiele lat cudze dzieci uczy艂 historii) etnograf po UJ. Zdeklarowany krakus z ponad 30-letnim sta偶em. Kocha kobiety swego 偶ycia: 偶on臋, kt贸ra go utrzymuje i c贸rki (dwie plastyczki i poliglotk臋), bez kt贸rych pomocy nic by nie zdzia艂a艂 (prowadz膮 mu rachunkowo艣膰, ilustruj膮 teksty, t艂umacz膮 obce s艂贸wka, czasem dopisuj膮 ca艂e rozdzia艂y) oraz g贸ry i ksi膮偶ki (czyta膰, nie pisa膰). Amerykanista z bo偶ej 艂aski (kultura i historia Indian), w swoim czasie pisywa艂 ma艂o powa偶ne artykuliki do bardzo powa偶nego kwartalnika przyjaci贸艂 Indian 鈥濼awacin鈥 (ju偶 nieistniej膮cego). Autor ksi膮偶ek popularno-naukowych dla dzieci i doros艂ych, powie艣ci i zwariowanych historii. Opublikowa艂 m.in. Kazimierza Wielkiego, dwie cz臋艣ci (trzecia wci膮偶 czeka na wydawc臋), By艂 sobie kr贸l…, Bardzo bzdurne bajdurki, Krew Ink贸w, Tropem smoka, Jak Lolek zosta艂 papie偶em oraz 4-tomowy cykl krakowski o przygodach XVI-wiecznego inwestygatora kr贸lewskiego (detektywa) Kacpra Ryksa.

(wersja rozbudowana, dla wytrwa艂ych)

Mariusz Wollny

艢l膮zak z pochodzenia, krakus z wyboru. Urodzony 25 lipca (zodiakalny Lew) 1958 r. we Wroc艂awiu, sukcesywnie przenosi艂 si臋 na wsch贸d. M艂odo艣膰 sp臋dzi艂 w Gliwicach, g艂贸wnie uganiaj膮c si臋 z 艂ukiem po wertepach, bowiem zakocha艂 si臋 w Indianach i tej mi艂o艣ci jest wierny do dzi艣. W wolnych chwilach po偶era艂 ksi膮偶ki (g艂贸wnie podr贸偶nicze i awanturnicze) i
to te偶 mu zosta艂o. Pod wp艂ywem Trzech muszkieter贸w przez rok trenowa艂 szpad臋 w 鈥濸ia艣cie鈥 Gliwice. Mimo to jako艣 poko艅czy艂 szko艂y, najbardziej lubi膮c geografi臋 i histori臋, kt贸re to pasje spr贸bowa艂 po艂膮czy膰 w jednej etnografii.

Po maturze rozpocz膮艂 studia w Krakowie i ju偶 tu utkn膮艂, ko艅cz膮c sw贸j prywatny Drang nach Osten. W 1983 r. uko艅czy艂 studia etnograficzne na UJ, dwa lata potem, pod kierunkiem s艂awnego znawcy sztuki ludowej, prof. Romana Reinfussa, obroni艂 prac臋 magistersk膮. W tzw. mi臋dzyczasie zd膮偶y艂 za艂o偶y膰 rodzin臋 i przew臋drowa膰 z przyjaci贸艂mi niemal ca艂e Beskidy w te i z powrotem, bowiem w艂贸cz臋gi z plecakiem (dawniej tak偶e namiotem) po g贸rach lubi nade wszystko.

Po studiach podj膮艂 prac臋 w szkole podstawowej w Mogilanach pod Krakowem jako nauczyciel historii i para艂 si臋 tym do niedawna. Z tego powodu by艂 zmuszony uko艅czy膰 podyplomowy kurs historii na UJ, dzi臋ki czemu jednak 鈥瀖a papiery鈥 na udawanie historyka. Ale przede wszystkim ma a偶 cztery wspania艂e kobiety swego 偶ycia: 偶on臋 R贸偶臋 i trzy c贸rki, z kt贸rych dwie plastyczki (Zorka i Zuza) ilustruj膮 mu ksi膮偶ki, a trzecia (poliglotka Janka) jest wsp贸艂autork膮 jednej z nich.

Mariusz Wollny z 偶on膮

Pisa膰 (bajki dla pierworodnej Zosi, by艂o to bowiem w czasach pustych p贸艂ek, tak偶e ksi臋garskich) zacz膮艂 wcze艣nie, ale publikowa膰 do艣膰 p贸藕no. W ci膮gu minionych kilkunastu lat kolejno ukaza艂y si臋:

  • Historia jak bajka, czyli poczet Piast贸w dla dzieci (鈥濨ellona鈥, Warszawa 1997); na podstawie tej ksi膮偶ki w sezonie 2000/2001 aktorzy scen krakowskich na obszarze ca艂ej Ma艂opolski wystawiali spektakl dla szk贸艂 Pocz膮tki pa艅stwa polskiego,
  • Co za historia (鈥濧ksjomat鈥, Krak贸w 1998),
  • Kazimierz Wielki, wizjoner i reformator (鈥濰elicon鈥, Krak贸w 2000),
  • By艂 sobie kr贸l… I, czyli poczet Piast贸w dla dzieci (鈥濨ellona鈥, Warszawa 2003 – drugie, nieco rozszerzone wydanie Historii jak bajka),
  • By艂 sobie kr贸l…II, czyli poczet Jagiellon贸w dla dzieci (鈥濨ellona鈥, Warszawa 2004),
  • Bardzo bzdurne bajdurki (鈥濻krzat鈥, Krak贸w 2005),
  • Krew Ink贸w, rzecz o awanturnikach ko艅ca XVIII w. (鈥濵uza鈥, Warszawa 2006),
  • Tropem smoka, bajeczny przewodnik po magicznym Krakowie dla dzieci i m艂odzie偶y (鈥濬undacja dla Uniwersytetu Jagiello艅skiego鈥, Krak贸w 2006; II wydanie 鈥 Krak贸w 2007),
  • Kacper Ryx (鈥濷twarte鈥, Krak贸w 2007),
  • Kacper Ryx i kr贸l przekl臋ty (鈥濷twarte鈥, Krak贸w 2008),
  • Oblicze Pana (鈥濷twarte鈥, Krak贸w 2009),
  • Jak Lolek zosta艂 papie偶em (鈥濻krzat鈥, Krak贸w 2009),
  • Kacper Ryx i tyran nienawistny (鈥濷twarte鈥, Krak贸w 2010),
  • Kacper Ryx i kr贸l alchemik贸w („Otwarte”, Krak贸w 2012),
  • Tropem smoka, przewodnik po Magicznym Krakowie (nowe wydanie „Alter”, Krak贸w 2012) (dost臋pna po r贸wnie偶 po angielsku jako Tracing the dragon, a fabulous guide to Cracow oraz po hiszpa艅sku jako Persiguiendo al Drag贸n, gu铆a fant谩stica de Cracovia)

Jak z powy偶szego wynika, uprawia rozmaite gatunki literackie, od (do艣膰 specyficznych 鈥 鈥瀌la rodzic贸w i dzieci pod kontrol膮鈥) bajek, przez popularno-naukowe ksi膮偶ki historyczne dla czytelnik贸w w ka偶dym wieku, a偶 po powie艣ci z pogranicza 鈥瀙艂aszcza i szpady鈥, sensacji i
krymina艂u.

Wierny starej mi艂o艣ci, kt贸ra nie zardzewia艂a (dowodem jest Krew Ink贸w), przez kilka lat regularnie pisywa艂 ma艂o powa偶ne artykuliki do bardzo powa偶nego (niestety, ju偶 nieistniej膮cego) kwartalnika naukowego po艣wi臋conego Indianom 鈥 鈥濼awacinu鈥.

Aktualnie rozpocz膮艂 pisanie nowej powie艣ci 鈥 Zjadacze ludzi.

Komentowanie wy艂膮czone