Chronologicznie rzecz biorąc, awanturnicza powieść (z elementami sensacji i kryminału) o pierwotnym tytule Skarb Inków była drugim po Bajdurkach dziełem autora, które na wydanie także czekało kilkanaście lat, tyleż razy przerabiane w tzw. międzyczasie. Jest to literackie opracowanie słynnej „niedzickiej legendy”, według której do zamku w Niedzicy opodal Czorsztyna w końcu XVIII w. przybyli ostatni Inkowie, po nieudanym powstaniu uciekający z Peru przed zemstą hiszpańskiej inkwizycji – Supremy. Przywieźli ze sobą kilkuletniego następcę tronu, jego matkę oraz ogromny skarb. Aby ocalić życie i uratować skarby byli zmuszeni skorzystać z pomocy Polaka, oficera w powstaniu kościuszkowskim. Czy podołał arcytrudnemu zadaniu?
Książkę zilustrowała Zuza Wollny.
Krew Inków rzecz o awanturnikach końca XVIII w.
(fragmenty)
